Μετά τις φωτιές του φετινού Αυγούστου,
είχα κατά καιρούς πολύ άσχημα όνειρα στα οποία,
δεν με τάραζε το περιεχόμενο αλλά η στάση που κρατούσα σε αυτά.
Ήταν αποστασιοποιημένη.
Σήμερα το πρωί, είχα ένα ακόμη πολύ άσχημο όνειρο.
Είδα, πολλούς ανθρώπους κακοποιημένους, βασανισμένους, με πείνα και απόγνωση.
Πήρα το μήνυμα να μην κοιτάω προς όλους αυτούς, αλλά και να μην ασχοληθώ μαζί τους
γιατί ότι έβλεπα, δεν τους συνέβαινε στ' αλήθεια.
Ξύπνησα και σκέφτηκα πως τα όνειρα, πράγματι δεν είναι αληθινά,
αλλά στην καθημερινότητά μας βλέπω πως κάτι τέτοιο συμβαίνει διαρκώς.
Μου φάνηκε ανήθικη η στάση του να μην ασχοληθώ και βοηθήσω τους ανθρώπους αυτούς,
έτσι αποφάσισα πως θα ήταν ένα καλό θέμα για να διαλογιστώ.
Όταν ξεκίνησα τον διαλογισμό, ενώθηκα με άλλες ψυχές, που είχαν κοινά πιστεύω με εμένα, θέλοντας να βοηθήσουμε στην ελάττωση της απελπισίας.
Ξεκινήσαμε σε ένα φωτεινό μονοπάτι αλλά σύντομα μας σταμάτησε ένας μεγάλος τοίχος.
Ένας τεράστιος λευκός τοίχος, που με φωτεινά μεγάλα, χρυσά γράμματα έγραφε:
«Δεν υπάρχει δικαιοσύνη. Δεν υπάρχει ειρήνη.»
Πίσω από τον τοίχο αυτό, στεκόταν μια γιγαντιαία, φωτεινή οντότητα.
Είδα πολλούς ανθρώπους να προσεύχονται μπροστά στον τεράστιο τοίχο και κανείς δεν ήθελε να προχωρήσει.
Ξαφνικά η οντότητα, έβγαλε ένα σαρκαστικό γέλιο, έχασε το σχήμα του, σχημάτισε ένα γκρι σύννεφο και απλώθηκε γύρω από όλη την υδρόγειο.
Ένιωσα δυστυχισμένη, παραλίγο να με πιάσουν τα κλάματα.
Για να μην συμβεί αυτό, ταξίδεψα πολύ βαθιά μες' την καρδιά μου, εκεί που μπορώ να βρω το αληθινό μου φως.
Αναρωτήθηκα γιατί να μην μπορώ να βοηθήσω σε αυτήν την κατάσταση.
Η απάντηση που πήρα ήταν:
«όσο πιστεύεις ότι το αναγραφόμενο στον τοίχο μήνυμα είναι αλήθεια, τόσο είναι και δική σου αλήθεια.
Και είναι και η αλήθεια όλων των ανθρώπων που πιστεύουν το ίδιο.
Επειδή πρέπει η αλήθεια να είναι αληθινή, πρέπει να υλοποιηθεί το πιστεύω σας.
Έτσι λοιπόν σταμάτα να πιστεύεις στην λάθος αλήθεια.»
Εικόνες άρχισαν να τρέχουν μπροστά μου.
Είδα την υδρόγειο μέσα στο γκρι σύννεφο με το μήνυμα του τοίχου μέσα της.
Είδα τις ψυχές, στο δρόμο τους προς την ενσάρκωση, να «βαφτίζονται» μέσα στο σύννεφο,
και να ποτίζονται με τη μοίρα αυτή, δημιουργώντας, αιώνες τώρα, την πεποίθηση στην ανθρωπότητα, πως δεν υπάρχει δικαιοσύνη και ειρήνη.
Είδα ανθρώπους να προσεύχονται, με αληθινή πρόθεση για την απελευθέρωση από την αδικία και τους πολέμους και οι προσευχές τους να τρέφουν το γκρι σύννεφο, επειδή το αρχικό τους πιστεύω είναι πως δεν υπάρχει δικαιοσύνη και ειρήνη.
Είδα ανθρώπους να παλεύουν με την καρδιά τους για ειρήνη και δικαιοσύνη, πετυχαίνοντας το αντίθετο αποτέλεσμα επειδή ξεκινάνε πάντα από τη λάθος πεποίθηση.
Επειδή ο καθένας μας έχει γύρω του το γκρι σύννεφο και μέσα του την λάθος πεποίθηση, ρώτησα πώς μπορούμε να απαλλαγούμε από αυτό και μου απάντησαν:
«ο κάθε άνθρωπος έχει μέσα του έναν Θεϊκό πυρήνα, την αλήθεια του.
Όταν εστιάσετε σε αυτόν, θα αναγνωρίσετε πως έχετε το δικαίωμα να πετάξετε από πάνω σας τον μανδύα του γκρι σύννεφου.
Σας δόθηκαν κατά καιρούς διάφορες τεχνικές για να το πετύχετε.
Μπορεί να αισθανθείτε άβολα ή φοβισμένα, όταν αρχίσετε να πετάτε από πάνω σας τον μανδύα που τόσα πολλά χρόνια συνηθίσατε να φοράτε.
Θέλει τόλμη να κυκλοφορείτε χωρίς τον μανδύα, και να αφήσετε να φανεί το εσωτερικό σας φως.
Η επιβράβευση σε αυτήν την τόλμη, είναι πως το φως σας, θα σχηματίσει μια ακτίνα προς τον ουρανό, τρυπώντας το σύννεφο.
Όσο πιο πολλές ψυχές τολμήσουν αυτό το πράγμα, οι ακτίνες τους θα ενωθούν σαν ήλιου, και θα τρυπήσουν το γκρι σύννεφο, που περιβάλει τη γη, σαν την τρύπα του όζοντος.
Σύντομα, το σύννεφο θα διαλυθεί σαν την ομίχλη κάτω από τις δυνατές ακτίνες του ήλιου.
Είναι στις καρδιές σας, να καταφέρετε να διαλύσετε το σύννεφο σε 3, σε 30 ή σε 300 χρόνια.
Ξεκινήστε αρχικά, να πιστεύετε το φως σας και αγνοήστε την επιγραφή στον τοίχο.
Θυμηθείτε την βαθιά Θεϊκή σας καταγωγή.»
Είδα πως η δουλειά, που όλο τον προηγούμενο καιρό εγώ και τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας που διαλογιζόμασταν, κάναμε,
κατάφερε να αδυνατίσει τον ατομικό μας γκρι μανδύα,
δημιουργώντας τις προϋποθέσεις στην ακτίνα του καθενός μας, να υψωθεί στον ουρανό και να τρυπήσει το γκρι σύννεφο, ώστε το φως να φθάσει ανενόχλητο στην Ελλάδα.
Υπάρχουν ήδη άνθρωποι από όλη τη γη, που δουλεύουν σκληρά και έχουν φθάσει σε ένα παρόμοιο ή πιο προχωρημένο στάδιο, συμβάλλοντας αποφασιστικά στον στόχο μας.
Αυτό δεν είναι ακόμη αρκετό και υπάρχει ανάγκη συμβολής όλων και περισσοτέρων ανθρώπων για μόνιμα αποτελέσματα.
ΥΓ. Το πρωινό της 18 Νοέμβρη, με ικανοποίηση πληροφορήθηκα, πως τα συνήθη γεγονότα της επετείου του πολυτεχνείου, για πρώτη φορά φέτος, ήταν σχεδόν ανύπαρκτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου